Staropolska nalewka chlebowa - ciąg dalszy

Pod koniec kwietnia nastawiłem nalewkę chlebową. Po pięciu tygodniach nadszedł czas na kolejne etapy produkcji. Tak, jak się spodziewałem - wygląd nastawu nie zachęca. Jest on bury, mętny, pełen kawałków mokrego chleba. Na samą myśl o piciu takiej berbeluchy nachodzą mnie mdłości.

Jednak po przecedzeniu i przefiltrowaniu płyn nie jest już tak odstręczający - barwą przypomina niefiltrowane piwo pozbawione dwutlenku węgla. Pachnie przy tym bardzo przyjemnie - cynamonem i goździkami. Smak zdecydowanie odrzuca - alkoholowa gorycz z korzeniami.

Kiedy nastaw się filtrował przygotowałem syrop z miodu i piwa: szklankę jasnego piwa podgrzałem w rondlu,

a gdy było bliskie zagotowania wrzuciłem doń 2/3 szklanki miodu. Kwiat, z którego pochodził nie ma chyba znaczenia. Ja wybrałem gryczany, ponieważ jest bardzo charakterystyczny, z intensywnym, lekko gorzkim posmakiem. Podgrzałem i sklarowałem tak otrzymany syrop.

Po odczekaniu, aż nieco przestygnie (ale nadal będzie ciepły) wlałem do niego przefiltrowany nastaw. Całość zlałem do słoja i odstawiłem na kolejne 7 tygodni w ciemne miejsce.