Nalewka limonkowa

 Nalewka cytrynowa, na którą przepis zamieściłem w zeszłym tygodniu jest naprawdę mocno wytrawna i bardzo cytrynowa. Gdy jej spróbowałem (zaledwie łyżeczkę do herbaty) przez dobre kilka minut czułem w ustach intensywny posmak.

Dziś pozostaję przy tematach cytrynowych, tyle że na warsztat biorę mniej u nas znaną odmianę tego owocu: limę powszechnie znaną jako limonka.

Do opublikowania tego przepisu natchnęła mnie książka Pattie Vargas i Richa Gullinga. Lubię sięgać do opracowania tej pary, bo choć jej podejście do nalewek jest odmienne od polskiego, to jednak wiele pomysłów może być inspirujących. Tak też stało się i w tym przypadku. Autorzy reklamują nalewkę limonkową jako doskonały letni alkohol nadający się albo do drinków z dużą ilością lodu, albo do wzmacniania mrożonej herbaty (taka herbatka góralska a la Floride). Cóż, pożyjemy zobaczymy, zawsze warto spróbować, zwłaszcza że sezon letni za kilka miesięcy.

Nie byłbym jednak sobą, gdybym nie pokombinował nad zmianą przepisu. Było to konieczne z dwóch powodów: po pierwsze Amerykanie pałają wielką i dla mnie nie zrozumiałą miłością do cukru, stąd też konieczne było radykalne zmniejszenie jego ilości, po drugie - Vargas i Gulling zalecali użycie barwnika spożywczego, co dla mnie jest stanowczo nie do zaakceptowania.

W tych zmianach tak się zapamiętałem, że zwiększyłem również ilość soku limonkowego i wzmocniłem trunek alkoholowo. Efekt powinien być dobry. Potrzebujemy:

10 limonek (może być 12)

100 gramów cukru (białego lub trzcinowego)

1 szklanki wody

3 (mniej więcej) łyżek skórki otartej z limonek

300 ml spirytusu

W efekcie uzyskamy ok 0,8 - 0,9 l nalewki.

Wodę i cukier mieszamy w rondlu i zagotowujemy. Ja zastosowałem cukier trzcinowy, który ma specyficzny posmak oraz ładną, ciepłą barwę miodu, jednak można wziąć cukier biały i nic się nie stanie. Pewna różnica będzie jedynie w barwie nalewki. Gdy syrop się zagotuje, szumujemy go i odstawiamy do przestygnięcia.

Z dokładnie umytych limonek należy zetrzeć wierzchnią warstwę skórki i wycisnąć sok. Właśnie w tej kolejności: najpierw skórka, potem sok, dlatego, że ścieranie skórki z wyciśniętych, flakowatych owoców jest mocno problematyczne, o czym się właśnie przekonałem.

Sok i syrop mieszamy w dużym słoju. Dolewamy spirytus i wsypujemy otarte skórki. Zamykamy i na miesiąc odstawiamy w ciemne i chłodne miejsce. Po tym czasie filtrowanie i butelkowanie. Nie musi dłużej dojrzewać.